Το diss εξαμαρτείν

     Καλοκαιράκι φίλοι μου. Και τι σημαίνει αυτο? Αυτο ακριβώς που σκέφτεστε.
"ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΡΘΕΙ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ".
Ξέρω, ξέρω, βαρέθηκες να αφήνεις κωλό-λουρίδια σμιλεμένα απο καυτό ιδρώτα σε καρέκλες καφετεριών. Να μπαίνεις super market για να αγοράσεις μια μπύρα και να κάθεσαι μέσα κανα μισάωρο κοιτώντας τιμή κιλού στο πυρηνέλαιο, δοκιμάζοντας ένα προς ένα γυφτο-αρώματα και άλλα πολλά εκμεταλλευόμενος τον κλιματισμό του καταστήματος. Αυτές και πολλές ακόμα, εξίσου δύσκολες καθημερινές στιγμές που μόνο η πιο γαμημένη εποχή του χρόνου προσφέρει με φέραν στην κατάσταση που βλέπεις. Αν ήμουν θεός για μια μέρα θα καταργούσα αυτό το γαμημένο χρονικό τέταρτο αίσχους. Νιώθω το μυαλό μου σαν κασέρι που το πέταξες στην τοστιέρα με τον θερμοστάτη στην ένδειξη "μπριζόλες" και σιγά σιγά αρχίζει να βγάζει φούσκες. Φυσικά νιώθεις το ίδιο, είσαι κι εσυ καρμίρης-μπινές-μικροαστός. Αν δεν ήσουν τέτοιος θα άραζες παραλία, δεν θα διάβαζες μαλακίες.

     Και που λες ρε φίλε, αράζω στο pc μου, απολαμβάνοντας τον καφέ μου και ακούγοντας τζατζικοραπιές. Κι εκεί που λέω "αη γαμήσου, φάε σκατά και κοιμήσου, οι ΖΝ ήρθαν εδω για να γαμήσουν το μουνί σου", αισθάνομαι μια παλιά γνώριμη έλξη. Κανείς δεν ξεφεύγει οριστικά απο αυτή την βρώμα σκέφτομαι, και κάνω log in στο forum του hiphop.gr. Ποτέ δεν κοιτάω την κεντρική σελίδα του site. Άλλωστε ποιος χέστηκε πότε βγάζει νεο δίσκο ο kanye west, πότε παντρέυεται ο dj rico κλπ κλπ(?) Όχι κύριε "παγωμένε", δεν σου κάνω την χάρη. Αυτά ειναι πράγματα γυναικωτά κι εγω παραείμαι σε φάση μπόμπα (στυλ κόμπρα) για να ευθυγραμμίστούν τα εγκεφαλικά μας κενά. Πόσο μάλλον τα φαλικά. Παμ παρακάτω.
     Αρχική σελίδα του forum, πρώτο θέμα, γέννημα θρέμμα της Ελληνικής σκηνής αποτελούμενο απο 40 σελίδες με μόλις 50 λεπτά ύπαρξης. Είμαι σίγουρος πως ο συντάκτης ακόμα τρίβει την μουνάρα του μετά απο τέτοια "επιτυχία". Βραβίσιμο, μπελίσιμο και yo σου και μπράβο σου μίστερ.
Τίτλος θέματος, "diss του ΡΦ στον Tiny Jackal". Τον δεύτερο ομολογώ πως δεν τον ήξερα, ή καλύτερα είχε τύχει να τον έχω ξανακούσει στον παρελθόν απλά δεν μου κίνησε τον ενδιαφέρον και δεν θυμόμουνα το όνομα του. ΡΦ δεν άκουγα ποτέ. Όχι οτι είναι κακός ή κάτι, απλά δεν ακούω τέτοιο στυλ (Φ)ραπ. Κι αφού εμπέδωσα το τι παίχτηκε, άρχισα να απορώ.
"Μα καλά ο ΡΦ diss? Πολύ πιο ταιριαστό θα μου φαινόταν να έκανε διαφήμιση για τα jumbo bebe, ή να έβγαζε cult collabo με κάποιον καλλιτέχνη του 70, τύπου Δάκη ή ακόμα καλύτερα κάτι σαν το παρακάτω σε rap version"

Δεν έχω κάτι με το παλικάρι, ίσα ίσα οφείλω να ομολογήσω κάποιες πολύ έξυπνες τοποθετήσεις του σε καθημερινά θέματα ζωής δωσμένες με όμορφο και εύπεπτο τρόπο στο πεντάγραμμο. Τέλος πάντων ας προχωρήσω στο σημείο που πάτησα το play. Μπλα, μπλα, μπλα, μπλα-........-ωραίο beat.

     Αρχικά το μισό verse του diss είναι κατάθεση "ψυχής" σε ενα φιλαράκι του Tiny και συνεργάτη του στον τομέα μουσική. Τον Iratus. 

Diss = Dissrespect = (Σου παίρνω και τα σώβρακα στο μικρόφωνο επειδή γουστάρω). Αλλά κλάην, Ελλάδα αθάνατη. Εδω μανουριαζόμαστε κι αντί να δώσουμε καμιά καρεκλιά μετράμε αρχικά τα καβλιά μας, "ξέρεις ποιος ειμαι εγω?", "ξέρεις ποιον έχω ξάδερφο?", "ξέρεις πόσο πήρα στο σκέφτομαι και γράφω το 94?" και μετέπειτα στραβοκοιτιόμαστε μέχρι να αλληθωρίσουμε. Νίωσε, δεν κράζω τον ΡΦ, έτσι ειναι η ψυχοσύνθεση του μέσου Έλληνα πολίτη.

     Και για να συνεχίσω, το υπόλοιπο μισό verse αναφέρεται σε προσωπικά θέματα και κουβέντες μεταξύ τους. Κλαην μαην κι απο δω παν κι άλλοι εν ολίγης, εκτός κι αν ενδιαφέρεσαι για το τι λένε μεταξύ τους ημιασήμαντοι μουσικάντιδες (που τέτοιος είσαι, αν δεν ήσουν δεν θα άκουγες ελληνική ραπ).-

     Τέλος πάντων, ψιλοβαριέμαι και λεώ να βγω καμιά βόλτα σιγά σιγά, αλλά για να μαστε και δίκαιοι.....
Το diss του Jackal ήταν ακόμα χειρότερο απ' του ΡΦ, γιατί ήταν ακόμα πιο φτηνιάρικο και κουτσομπολίστικο.

Γενικά το diss, αρχικά έχει ως σκοπό να θίξει το θύμα σαν καλλιτέχνη και ίσως, ΙΣΩΣ (ξαναλέω), στην συνέχεια σαν άνθρωπο. Μαλώστε λίγο ακόμα για το ποιος είναι ο πιο δυνατός κόκορας με' στο κοτέτσι λούληδες αλλά κάντε το τουλάχιστον σωστά. Ακόμα κι η μανούρα έχει 5 άγραφους κανόνες.
Τα λέγαμε.