• Στίγμα Νεολαίος (Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία)




    Γεια σας βελουτένια μου. Πως πάει; 25 Δεκεμβρίου σήμερα, πράγμα που σημαίνει ότι ίσως βρισκόμαστε στην μέση της σημαντικότερης ημέρας για πολλές δημογραφικές ομάδες του πλανήτη γη όπως: πιτσιρίκια, γκόμενες, χριστιανοί, αργόσχολοι κ.τ.λ. . Εκτός όμως όλων αυτών, σήμερα η ημέρα είναι εξίσου σημαντική και για μια ακόμα δημογραφική ομάδα: τους αναγνώστες της κωλότσεπας, μιας και σήμερα σκοπεύουμε να σας κάνουμε ένα αφιέρωμα στον ΣΤΙΓΜΑ (ιγμα ιγμα ιγμα ιγμα) ΝΕΟΛΑΙΟ (αιο αιο αιο αιο), με τη μορφή μιας χαρούμενης και επιμορφωτικής Χριστουγεννιάτικης ιστορίας, η οποία αποτελεί έναν συνδυασμό, του μηνύματος και της ιστορίας του Χριστιαννισμού εκφρασμένο με στοιχεία οικονομικής φύσεως και ραπ εκφρασμένο από τον Στίγμα Νεολαίο.
    Γι αυτό λοιπόν, ανάψτε το τζάκι, χαμηλώστε το φωτισμό, πάρτε το laptop στα πόδια σας, φωνάξτε και το μικρό σας ξαδερφάκι να έρθει να μορφωθεί και ξεκινήστε την ανάγνωση.
    Πρέπει επίσης να πω ότι το συγκεκριμένο άρθρο είναι το πρώτο που γράφετε από δυο άτομα μαζί στο συγκεκριμένο μπλόγκ. Ο ένας Μικρός και Μπερδεμένος και ο άλλος ο Τσιγγάνος που Πετάει Κατάρες. Επίσης είναι και το πρώτο Α_Ε(ναι, των γνωστών) άρθρο στα χρονικά. 
    Φτάνει όμως με τα εισαγωγικά, ας πάμε στο ζουμί.

    Πριν 2011, σε μια πόλη του σημερινού Ισραήλ γεννήθηκε ένα παιδάκι που έμελλε να αλλάξει τον γνωστό τότε κόσμο της εποχής, ο Χριστός. Ο Χριστός που λέτε, από μικρός ξεχώρισε από τα υπόλοιπα παιδάκια της ηλικίας τους αφού δεν έβριζε, δεν έφτυνε, δεν πήγαινε βόλτες με τα ποδήλατα για να χουφτώσει κώλους, δεν χτυπούσε κουδούνια, δεν έκανε αυτοσχέδια μπάτζι τζάμπινγκ από αερογέφυρες, δεν έπαιρνε σε 090 παριστάνοντας τον αστυνόμο Λάκη, και φυσικά δεν έκανε κώλοχερα σε ανάπηρους παππούδες σε καροτσάκια. Αντίθετα ο Χριστός, σύχναζε σε εκκλησίες, βοηθούσε τον πατέρα του με την δουλειά, και άντε και στην εφηβία έσπαγε κανα παρτέρι λαικής, έτσι επειδή του την βάρεσε. Ο Χριστός, ο κατά πολλούς μεσσίας, είχε έρθει στην γη σε αποστολή από τον πραγματικό του πατέρα, τον Θεό,  με σκοπό να διαδώσει το μήνυμα του χριστιανισμού, να μάθει ο κόσμος τι ζειπαί και τα σχετικά, και εν τέλει, μετά από 33 χρόνια ζωής, να πεθάνει εξαγνίζοντας έτσι την αμαρτολή και διεφθαρμένη κοινωνία της εποχής, και να αναστηθεί πάλι μετά από 3 μέρες επειδή απλά μπορούσε.

    Έτσι, μετά το τέλος αυτής πρωτόγνωρης εμπειρίας που βίωσε η ανθρωπότητα, τα πράγματα είχαν αλλάξει. Για πρώτη φορά οι άνθρωποι είχαν δει, με τα ίδια τους τα μάτια, την απόδειξή ότι υπάρχει κάποιος Θεός τον οποίο πρέπει να λατρεύουμε και να κάνουμε όσα μας λέει για να μην μας δώσει στον κακό ανταγωνιστή του Χριστιανισμού. Το ποιόν δεν λέω, γιατί είδαμε και πάθαμε να ξεμπλέξουμε το όνομα του Εισβολέα, μην πάθουμε κι εμείς τα ίδια. Για τις ανάγκες όμως του άρθρου θα τον αποκαλούμε με ένα τυχαίο όνομα, όπως Διάολος(νηφάλιος).  Ο Διάβολος που λέτε ήταν φίλος, και διευθυντικό στέλεχος του Θεού πριν πολλά πολλά χρόνια, αλλά λόγω ασυμφωνίας απόψεων ο Διάολος έφυγε από την συγκεκριμένη εταιρία και άνοιξε την δικιά του στο υπόγειο της ίδιας οικοδομής. Η εταιρία του Θεού και η εταιρία του Διαβόλου, αμέσως μετά από αυτό ανέπτυξαν ισχυρούς δεσμούς μίσους και ανταγωνισμού. Για να καλμάρουν όμως οι ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ τους, έγινε η εξής συμφωνία: κατά την παραλαβή των προιόντων, τα καλά θα πάνε στον Θεό μιας και ταιριάζουν με το προφίλ της εταιρίας και τα κακά με τον Διάβολο που αντίστοιχα ταιρίαζουν με το προφίλ της δικιάς του εταιρίας. 

    Όλοι ήταν ευχαριστημένοι, και τα χρόνια περνούσαν ήσυχα και αρμονικά ώσπου αντιλλαμβανόμενος ο Θεός, τις ανάγκες για περισσότερα προιόντα και με την χρήση πρωτοπόρων για την εποχή μεθόδων προόθησης, έκανε αυτό που περιγράψαμε και πιο πάνω. Έστειλε τον γιό του δηλαδή διαταράσσοντας έτσι την αρχική συμφωνία που είχαν κάνει οι δυο. Το πλήγμα για την εταιρία του Διαβόλου ήταν τεράστιο, η παραγωγή είχε ξεμείνει από προιόντα, αφού όλοι υπάκουαν στις εντολές και στις προσταγές του Θεού ενισχύοντας έτσι σημαντικά τη δύναμη της εταιρίας του.
    Απ'την άλλη όμως, ο Διάβολος, επί χρόνια ολόκληρα σχεδόν απομονωμένος και ατιμωμένος, στις πιο σκοτεινές γωνιές του υπογείου του, σχεδίαζε την είσοδό του στο μερίδιο της αγοράς που του αναλογούσε μετά την απελευθέρωση της. Προετοίμαζε τον κόσμο δηλαδή για την έλευση του Μοναδικού του υιού ως απάντηση στα καμώματα του ανταγωνιστή του, του Θεού. 

    Η ερευνητική προσπάθεια για τον Διάβολο ώστε να βρει τον κατάλληλο τρόπο ώστε να κάνει το come back είχε ξεκινήσει αρκετά αργότερα, μετά από 15 αιώνες περίπου, στην εποχή του μεσαίωνα όπου οι Μάγισσες είχαν κάνει την εμφάνιση τους. Οι μάγισσες ήταν κάτι σαν τα σημερινά μέντιουμ. Δηλαδή ο σκοπός της ύπαρξής τους ήταν να βοηθήσει τους καλούς ανθρώπους, με την διακριτική πάντα βοήθεια από τον Διάβολο, έτσι ώστε σιγά σιγά να τους πάρει με το με το μέρος του.(Αυτά παθαίνεις άμα βλέπεις όλη μέρα σταρ) Αυτή η κίνηση είχε δώσει ικανοποιητικά αποτελέσματα στο πρώτο 6μηνο εφαρμογής της με την απάντηση του Θεού να είναι άμεση και αποτελεσματική. Ο Θεός λοιπόν μέσω των πιστών του, κυνηγούσε τις μάγισσες και τις έκαιγε δημόσια. Σκληρός.
    Ο Διάβολος ωστόσο δεν το έβαλε κάτω, στα μέσα περίπου του 1900 συνέχισε τις προσπάθειές του λίγο πιο υποχθόνια αυτή τη φορά, ώστε να μην τον πάρουν γραμμή πάλι. Άρχισε να περνάει έμμεσα υποσυνείδητα μηνύματα μέσω της Heavy Metal μουσικής αρχικά, και κατόπιν μέσω άλλων μουσικών ρευμάτων. Δεν θα σταθούμε αρκετά εδώ μιας και το άρθρο έχει αρχίσει να γίνετε κάπως υπερβολικά μεγάλο, έτσι κι αλλιώς αυτά τα ξέρετε ήδη από το κατηχητικό.

    Η παραπάνω προσπάθεια που λέτε στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία από τον Διάβολο και πλέον είχαν  αρχίσει να κάνουν δημόσια την εμφάνισή τους άτομα με μαύρα ρούχα, μούσια, λιγδωμένα μακριά μαλλιά, και διακριτικά σύμβολα που δήλωναν ότι τάσσονταν υπέρ του Διαβόλου. Όλα ήταν έτοιμα λοιπόν για να γίνει το επόμενο βήμα. Όλα ήταν έτοιμα για να έρθει Εκείνος.



    Το όνομά του Χρήστος(όπως και του Άλλου, τυχαίο;) και το ψευδόνημο του Στίγμα Νεολαίος(δηλαδή αυτός που στιγματίζει την νεολαία, τυχαίο κι αυτό;;). Ο Στίγμα λοιπόν, γεννήθηκε σε μια πόλη της Ελλάδας, την Καλαμάτα και ασχολήθηκε από αρκετά μικρή ηλικία με το χιπ χοπ. Τώρα όλοι θα αναρωτίεστε σίγουρα γιατί να ασχοληθεί ο υιός του Διαβόλου με το χιπ χοπ κτλ. Η απάντηση κι εδώ είναι αρκετά απλή. Το χιπ χοπ ήταν ένα σχετικά νέο είδος μουσικής όπου εκείνα τα χρόνια είχε κάνει την εμφάνισή του δυναμικά στο νεανικό κοινό. Το είδος αυτό χαρακτηρίζεται κυρίως, από την αμεσότητα των στίχων που περνάει στο κοινό του. Με απλά λόγια, φτάνει πια με τα ανάποδα υποσυνείδητα μηνύματα και τις αρχιδιές. Όταν ο Στίγμα Νεολαίος ήθελε να πει "σου γαμάω την αδερφή" το έλεγε, όταν ήθελε να πει "μουνί ξεχειλωμένο" το έλεγε κι αυτό.
    Η θεματολογία πάνω στην οποία κινείται ο Στίγμα Νεολαίος και τα τραγούδια του είναι περιορισμένη. Θα τον ακούσεις να μιλάει απαξιωτικά για πρώην γκόμενες ή για γκόμενες που δεν γαμιούνται καλά, να κράζει τα καλά παιδιά(συνήθως με αρκετά χρήματα) του κοινωνικού του περίγυρου, να κράζει άλλους ράππερς που δεν το κάνουν όπως αυτός, να γουστάρει τα γρήγορα αμάξια, τις κόντρες κτλ. και τέλος να μιλάει για χόρτα κτλ. Σπάνια θα τον ακούσεις να πει και κάποια κοινωνικοπολιτική μαλακία, σε φάση παιδικές αναμνήσεις κτλ. για το ξεκάρφωμα.
    Τώρα μερικοί ενδεικτικοί στίχοι είναι: "Αφού θα πάρουμε μαζί την αδερφή σου, πρώτα θα της μάθουμε να κόψει το πουλί σου", "Κοριτσάκι ντύνεσαι στα μαύρα, τώρα δεν είσαι πατσαβούρα, είσαι σαύρα", "Βλέπω τις 20αρες ζάντες, σαν υπέροχες κωλάρες", "Σε αυτούς λοιπόν το δίνω κι απ'το δικό μου πίνω, είσαι τόσο φλώρος αφού σε φωνάξαμε τζωρτζίνο" και άλλα πολλά που αν αρχίσω δεν πρόκειτε να τελειώσω φέτος.
    Το γεγονός που με κάνει να ενισχύω ακόμα περισσότερο την άποψή μου σχετικά με το ότι είναι ο υιός του Διαβόλου είναι πως η θεματολογία του είναι σταθερή. Δηλαδή από τότε που έβγαλε τα πρώτα του κομμάτια προς τα έξω, γύρω στο 2004 δηλαδή, μέχρι και σήμερα εν έτη 2011-2012 λέει για σχεδόν τα ίδια πράγματα με τον ίδιο ακριβώς γαμημένο τρόπο. Δεν είναι φυσιολογικό αυτό. Επίσης έχω να πω και ότι μπορεί να αλλάζει μορφές και πρόσωπα. Δεν με πιστεύετε; Τσεκάρετε:


    ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ


    Ο Χρήστος, είναι αυτός ο μυστήριος τύπος που όλοι περιμένουν να εμφανιστεί στο ευρύ παγκόσμιο κοινό. Υπάρχει ένας ισχυρισμός που ως βάση θέτει την γέννηση του γιου του Διαβόλου, τέλη ’70 – αρχές ’80, ώστε να κάνει την εμφάνιση του στο όχι και τόσο μακρινό 2013 σαν Μεσσίας.  Ο Στίγμας, γεννήθηκε το 1983. Τι με κάνει λοιπόν να πιστεύω πως αυτός είναι ο Εκλεκτός;
    Εδώ θα κάνω επίκληση στην αυθεντία και θα παραθέσω μια μικρή προφητική μνεία, με πηγή από το ακριβέστατο www.agioskosmas.gr που παρουσιάζει ένα βιβλίο, κατευθείαν γραμμένο από έναν πνευματικό αδερφό του Χριστού, που προσπαθεί να μας προειδοποιήσει χρόνια τώρα. Πιο συγκεκριμένα, ο σεβαστός Μάξιμος Μοναχός αναφέρει στο βιβλίο του πως «Στο βιβλίο αυτό αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ γεννήθηκε το 1983 και θα εμφανιστεί το 2012 με 2013 για να κυβερνήσει το κόσμο για 7 περίπου χρόνια. Αμέσως μετά το 2018 θα γίνει η Δεύτερη Παρουσία του Κυρίου μας, δηλαδή το ΤΕΛΟΣ του ΚΟΣΜΟΥ και θα ξεκινήσει η απαρχή της αιωνίου ζωής.».
    Αν νομίζετε πως όλα αυτά τα βγάζω από τον μαύρο κώλο μου, ορίστε και το λινκ ειδικά για τους Άπιστους Θωμάδες (και προορίζεται μόνο για όσα άτομα λέγονται Θωμάς) : http://www.agioskosmas.gr/ekdosis.asp?isue=33&artid=3714

    Όπως ο Χριστός δεν άλλαξε ποτέ τρόπο ζωής και κηρυγμάτων τόσο στο περιεχόμενο όσο και στο target group του, όποιος ασχοληθεί για δεκαετίες και με ζήλο για τους στίχους του Στίγμα, θα δει πως ούτε και Αυτός έχει αλλάξει ποτέ μα ποτέ θεματολογία και στιλ. Όπως τα έργα του Χριστός, έτσι και τα έργα του Στίγμα είναι πάρα πολλά, σε περιόδους που δεν επιλέχθηκαν τυχαία. Άλλη μια σημαντική ομοιότητα είναι, πως ο Χριστός συνεργάστηκε με άλλα άτομα, μικρότερου βελινεκούς βεβαίως (και αυτό το μαρτυρούν οι τόσοι άγιοι που υπάρχουν στον Χριστιανισμό), ενώ ποτέ δεν έκανε κίνηση επίθεσης όταν έπαιζε μανούρα με κάποιον αντίπαλό του. Ο Χρήστος, συνεργάστηκε και αυτός με άτομα μικρότερου βελινεκούς (πχ. Αρχικόρακας) και δεν έχει δημιουργήσει ποτέ ένα ευθύτατο και θρασύτατο diss σε κανέναν, παρόλο που είχε δεχτεί αρκετές προκλήσεις. Τέλος, μιλάει για αυτά που ακριβώς ο Θεός και το παιδί του απαγορεύουν ρητά: Άσωτη ζωή, Μαλθακία και μίσος αλλήλων, ενώ τα έργα του, όπως ακριβώς και του Χριστού, δεν αναγνωρίστηκαν στα μπαμ, αλλά αρκετά αργότερα. Θέλετε και άλλες ενδείξεις που εξελίσσονται σε αποδείξεις; Bitch please.

    Είναι ο Χρήστος και δεν έχει τίποτα να κρύψει. Γιατί δεν είναι αυτός ο ρόλος του. Ο σκοπός του είναι να σου βάλει πειρασμούς για να απομακρυνθείς από τον Χριστό. Κάτσε άκου έναν δίσκο του, τυχαίο, και, αν στο τέλος της ακρόασης του, δεν έχεις κανονίσει βέρι, δεν έχεις κλείσει θέση VIP για 4 χρόνια  στο τελευταίο κωλόμπαρο που πουλάει AIDS, δεν έχεις κανονικό νίτρο στο αμάξι σου και όχι μόνο το αυτοκόλλητο NOS, δεν γίνεις λακωνικός με την γκόμενα σου και δεν βλέπεις έργα στο Νόβα, δεν σου αρέσει πλέον η μισή Καλαμάτα, δεν σου έχουν πηδήξει τουλάχιστον 2 γκόμενες, δεν είσαι άφραγκος, δεν θες να κάνεις παραγωγές πορνό, δεν έχεις ξεκινήσει να λες τα "δευτερόλεπτα" και το "κοιταζόμαστε" σαν "δεπτερόλεπτα" και "κοιταγόμαστε" αντίστοιχα, δεν έχεις γίνει πληρωμένος δολοφόνος, δεν θες να βρεις σοβαρή γυναίκα να γαμιέσαι και δεν κράζεις τους πιτσιρικάδες, τότε μάλλον είσαι πολύ κοντά στην θέωση, ή είσαι ο Χριστός. Ή ο Θεός.
    Τα λόγια του, δεν είναι αυτά ενός συνηθισμένου καλλιτέχνη, δεν μπαίνουν από την μία και βγαίνουν από την άλλη. Σου κάνουν τα μυαλά φραπέ. Σου αναπλάθουν το ήθος και την κοσμοθεωρία, σε τέτοιο βαθμό, που πλέον είσαι ικανός να δημιουργήσεις φιγούρες του εαυτού σου παραμορφωμένες και να τις αποκόψεις από το σώμα σου, κάνοντάς τες να έχουν την δικιά τους προσωπική ζωή, ανεξάρτητα  από εσένα, όπως ακριβώς τα δαιμόνια ή, οι άγγελοι αν θες, αντιστοίχως του Διαβόλου και του Θεού. Η φωνή του είναι σχεδιασμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε να θυμίζει κάτι από το λογοτεχνικό έργο «Το Άρωμα»: Είτε είσαι αρσενικό, είτε είσαι θηλυκό, σε υπνωτίζει και σε γοητεύει σε βαθμό λαγνείας, δηλαδή του να μην μπορείς να ελέγχεις τις σεξουαλικές σου επιθυμίες (ένα από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα), με αποτέλεσμα να αλέθεις με τον ελαστικό σου ανδρογεννετικό μυ, κάθε κρεατότρυπα που βρίσκεις μπροστά σου, είτε αυτή είναι κώλος, αιδοίο, αφαλός, αυτιά κ.ο.κ.


    Δεν το βρίσκω σωστό να αναφέρω παραπάνω πληροφορίες σχετικά με τον (κατά τ’ άλλα μυθικό) υιό του Διαβόλου, γιατί δεν θέλω να μου συμβεί σε καμία των περιπτώσεων, ότι συνέβη και στον Ντεπ στην «Ένατη Πύλη». Μπορώ να πω, μόνο ό,τι μου επιτρέπεται. Για τον επίλογο, μπορώ να σας προειδοποιήσω μόνο να έχετε φρακαρισμένες τις καμινάδες σας στα τζάκια, κλειδωμένες τις πόρτες μετά τις 3 το βράδυ, μια κάλτσα του Άγιου Βασίλη κρεμασμένη και γεμάτη Καλαματιανό χόρτο, σε περίπτωση που δεν έχετε τζάκι και μια παρθένα έτοιμη για θυσία και βιασμό σε περίπτωση που δεν πιάσει τίποτα από όλα αυτά και έχετε δυσάρεστες και ανεπιθύμητες επισκέψεις στο σπίτι σας.


    Καλές γιορτές, και παρακάτω θα βρείτε ένα λινκ με αποσπάσματα από διαφορά κηρύγματα του Χρήστου.

    PISS,
    A_E

    3 σχόλια: