• Είδη Φοιτητών - Μέρος 3ο


    Γεια σας και πάλι. Έφτασε Σεπτέμμπα, βγήκαν οι βάσεις, ήταν να αρχίσουν οι εξεταστικές, αλλά δεν άρχισαν λόγω καταλήψεων και έτσι λοιπόν βρήκαμε όλοι ελεύθερο χρόνο. Τώρα θα μου πεις, ρε μάγκα το καλοκαίρι τι ήταν; Και θα σου πω άντε γαμήσου, οπότε καλύτερα να μην μου το πεις γιατί δεν θα βγει πουθενά. Ιδού το 3ο μέρος από τα είδη φοιτητών, που ελπίζω να είναι το τελευταίο. Καλή ανάγνωση μάντοζ.



    Ο Πρεζοζητιάνος

    Μοιάζει σαν Ρωσοπόντιος ερημίτης συγγενής του Μπιν Λάντεν, με το κλασικό βλέμμα του Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ναι αυτό το μαφιόζικο που είναι σαν να έχει φάει κλανιά στερεάς μορφής και δεν του άρεσε και νομίζεις πως κάτι ξέρει για σένα που δεν σε παίρνει. Μπορεί να τον μπερδέψεις με χίππι λόγω του ντυσίματός του. Αν και τώρα τελευταία, βγαίνει σε διάφορες εκδόσεις, με αμφίεση που μοιάζει από δαπίτη, μέχρι και σε ακόλουθο του Γκάντι, με εκείνα τα κιτς μανδυοειδή ενδύματα και σανδάλι/παντοφλίτσα/ξυπόλητος. Συνήθως κρατάει μια κιθάρα, γιατί κάθε πρεζοζητιάνος που σέβεται τον εαυτό του, πρέπει να δείχνει ότι έχει μουσική παιδεία. Ότι είναι μορφωμένος ρε παιδί μου και ό,τι έχει κάνει, είναι καθαρό αποτέλεσμα από συνειδητές επιλογές. Και η πιο πρόχειρη απόδειξη, είναι μια κλασική ξεκούρδιστη κιθάρα, φαγωμένη στις γωνίες και στο πίσω μέρος της, κολλημένη με άσπρη ταινία, σαν κάποιος παλιότερα να του την είχε φέρει κολάρο. Αν είσαι σε πανεπιστιμιούπολη, θα τον πετύχεις συνήθως νύχτα στα παγκάκια, σε γκαζόν ή σε στάση λεωφορείου. Αν όχι, τότε στην είσοδο του πανεπιστημίου, όπου μαζί με άλλα 3-4 άτομα θα μιλάνε περί πολιτικών και παρατάξεων και άλλα τέτοια αστεία ή θα τους βάζει να ακούσουν τα τραγούδια του. Ζει πάντα κοντά στο πανεπιστήμιο ή μέσα σε αυτό ή σε εστίες. Είναι γεννημένος επαναστάτης και συμμετέχει σε όλες τις καταλήψεις, αφού μένει εκεί κοντά, οπότε για αυτόν δεν αλλάζει κάτι στην καθημερινότητα του, αφού κάθε μέρα εκεί αράζει οπότε, κάνει κατάληψη από μόνος του. Σπανιότερα πηγαίνει σε πορείες, είτε επειδή βαριέται, είτε επειδή τις σνομπάρει γιατί είναι τις άποψης «είμαι καλύτερος από εσάς, μπορώ να ζήσω χωρίς εσάς και  δεν επηρεάζομαι από καμία αλλαγή». Στα μαθήματα έχει να πατήσει από... βασικά δεν έχει πατήσει ποτέ του. Εδώ με το ζόρι ανανεώνει το πάσο του, με φωτογραφία από όταν ήταν μωρό. Κάνει καινούριες παρέες, μόνο αν παίζει ηρωίνη. Οι πιο πολλοί του μιλάνε για να λένε ότι γνωρίζουν ένα διαφορετικό άτομο απ’ ότι τον κλασικό νεοέλληνα, όμως μέσα τους τον κοροιδεύουν και προσπαθούν, όταν είναι μαζί, να μην υπάρχει πολύς κόσμος γύρω. Ακούει Pink Floyd. Μερικές φορές βρωμάει και στα αστικά δεν μπαίνει ποτέ. Είναι παιδί της φύσης και κατ’ επέκτασιν οικολόγος.
    Και ζωόφιλος. Γνωρίζει πολύ περισσότερα σκυλιά που ζουν εκεί κοντά, απ’ ότι ανθρώπους.


    Ο Πρωτοετής

    Ή αλλιώς βλαμμένος/ψάρι/ζαβλακωμένο. Για την ακρίβεια, είναι ο κλασικός μαθητής, αφού μόλις που τελείωσε το σχολείο. Η προσωπικότητα του, είναι ακόμα ευπλάστη στο συγκεκριμένο στάδιο, οπότε μπορεί να γίνει ένα είδος από τα προαναφερθέντα και από τα επόμενα είδη, ανάλογα με το ποιον θα γαλουχιθεί. Στο στάδιο του πρωτοετή, μπορεί να μείνει κανείς από 1 ως βαριά-βαριά 1,5 χρόνια. Τον ξεχωρίζεις πιο άνετα από όλους και είναι ό,τι πιο συνηθισμένο κυκλοφορεί, στις γραμματείες κυρίως, τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη.
    Καταρχάς, είναι αμούστακος, ντύνεται αστεία με ρούχα του ’90 που δεν του στρώνουν καλά, ούτε τον κολακεύουν. Τα θηλυκά του είδους, έχουν όσο περισσότερο γίνεται καλυμένο το σώμα τους και έχουν χοντρό κώλο από το διάβασμα, ή είναι τελείως λεπτές και άβυζες. Πιο σπάνια, να είναι κάποια όμορφη.Αν συμβεί αυτό, συνήθως καπαρώνεται γρήγορα από μεγαλύτερους φοιτητές, αφήνοντας στους πρωτοετείς να φάνε τις υπόλοιπες κοπριές. Περπατάει στους διαδρόμους με φόβο μην του την πέσει κανείς και το βλέμμα του είναι, σαν αυτό ενός νεκρού, που κοιτώντας τον, νομίζεις πώς πέθανε πολύ βασανιστικά. Αυτό το βλέμμα της αγωνίας και της αμφιβολίας για το αύριο. Κάνει απαλές κινήσεις για να μην προσελκύει όσο γίνεται, τα βλέμματα. Πηγαίνει στα μαθήματα  στην ώρα του. Και όλα τα μαθήματα. Παρακολουθεί και κρατάει σημειώσεις. Ακόμα και εκείνος που ήρθε με έναν αέρα σε φάση μάγκας, σε αυτό το θέμα είναι κοτάς. Τον πρώτο καιρό, βγαίνει με τους γονείς του. Αργότερα σε κοπάδια, με άλλους πρωτοετείς και οδηγοί τους είναι παραταξιακοί φοιτητές μεγαλύτερου έτους. Σύντομα, το μεγαλύτερο μέρος των πρωτοετών, για να βρει παρέα και γκόμενα, γράφεται σε παρατάξεις. Από τότε ξεθαρρεύουν λιγάκι, γιατί νιώθουν ασφαλείς μέσα σε ένα μπούγιο. Οι πρωτοετείς, είναι οι πρώτοι που θα φύγουν για τον παραμικρό λόγο, στην γενέτειρα πόλη τους. Είτε γιατί υπάρχει αργία 3ήμερη, είτε επειδή τους έλειψαν οι γονείς τους, ή γιατί μάλωσαν με κάποιον από εδώ και τον τιμωρούν με τον τρόπο τους –χαχαχα-. Θέμα συζητήσεων, είναι οι πανελλαδικές και τα μαθήματα του πανεπιστημίου. Η έξοδος τους περιορίζεται σε καφετέριες και νυχτερινά πάρτυ της δαπ σε κλαμπς. Λιγότερο συνηθισμένη είναι η εγγραφή σε nerd club για εβδομαδιαίο session Dungeons n Dragons στην Κάισσα και γνωριμίες με γοητευτικές παρθένες, με σιδεράκια, γυαλιά μυωπίας, λαδωμένα μακριά μαλλιά, ακμή στην πιο μεγάλη ακμή της στο πρόσωπο, λιπαρή επιδερμίδα και παντελής έλλειψη γυναικείου στήθους. Αξίζει να τους πλησιάσεις, κυρίως για σημειώσεις, αλλά και για να βγάλεις γκόμενα σε έναν χρόνο από τώρα, που θα έχει ξεμπουρδελέψει τελείως και θα βλέπεται.

    ΥΓ: Από αυτή την κατηγορία εξαιρούνται όσοι δώσαν κατατακτήριες και όσοι έδωσαν εξετάσεις για 3η φορά και πάνω, για να περάσουν σε κάποια σχολή, καθώς επίσης και όσοι πέρασαν σε μια σχολή που δεν τους ενδιέφερε και την παράτησαν.


    Ο Συνδικαλιστής

    Ό,τι πιο ιν κυκλοφορεί εκεί έξω. Χωρίζονται σε πολλές υποκατηγορίες, οπότε είπα να τις συνοψίσω όλες εδώ. Γενικά, ο συνδικαλιστής φοιτητής, είναι ένα ανθρώπινο πλάσμα που μιλάει πάντα για πολιτικά. Πάντα όμως. Δεν υπάρχει περίπτωση να μιλήσει για κάτι άλλο (εκτός από γκόμενες τύπου Διαμαντοπούλου, Μπακογιάννη και Πάγκαλος). Ακόμα και οι άσχετες με την πολιτική κουβέντες που κάνει, κρύβουν από πίσω πολιτικό περιεχόμενο, που προσπαθεί να σου περάσει στο μυαλό. Εφαρμόζει την τεχνική του γκεμπελισμού, από την εποχή του Χίτλερ, από τον τσίρο του, τον Γκέμπελς. Είναι κάτι σαν βουλευτής. Αν θέλεις να βρεις σημειώσεις, γκόμενα, προστασία, φίλους, φθηνά πράγματα, δουλειά, ναρκωτικά, θέματα εξεταστικής, πτυχιακές εργασίες εύκολα, δωμάτιο στην εστία γρήγορα, σίγουρο 8-10 σε ένα μάθημα, τζάμπα ποτό σε κλαμπ, πρέπει να απευθυνθείς σε αυτόν. Ο Συνδικαλιστής, είναι ο τύπος που υπάρχει στις γραμματείες, κάθε αρχές Σεπτεμβρίου – Οκτώμβρίου, όπου παριστάνει τον καλό Σαμαρείτη για να βοηθάει τους πρωτοετείς να εγγραφούν στο τμήμα όπου πέρασαν. Οι γονείς τον πρωτοετών τον συμπαθούν και λένε στα παιδιά τους να κάνει προς το παρόν παρέα με αυτόν. Εκείνος αρπάζει τη ευκαιρία και μαζεύει όσους περισσότερους μπορεί, ώστε σιγά-σιγά να τους βάλει στο τρυπάκι της παράταξης. Δεν ξεχνάει ποτέ φάτσες, προσπαθεί να μάθει πληροφορίες για όλους τους πρωτοετείς, παίρνει τα κινητά τους, πηγαίνει στα μαθήματα για να τους βλέπει και κάνει σκιτσογραφίες τους, ώστε μετά, να συζητηθούν στα γραφεία της παράταξής του, για το πώς θα δράσουν για να τους πάρουν με το μέρος τους. Χρωστάει επίτηδες πολλά μαθήματα και κάθεται πάνω από 4 χρόνια στην σχολή του, για να μπορεί να συνεχίζει νόμιμα την δραστηριότητα του και φυσικά πιο αποτελεσματικά. Μένει πάντα σε ενοικιαζόμενο σπίτι και όχι σε εστίες. Κινείται με μηχανάκι ή αμάξι. Είναι πάντα με παρέα, για να νιώθει ασφαλής σε περίπτωση που του την πέσουν άλλοι συνδικαλιστές, από άλλη παράταξη. Πηγαίνει σε όλες τις συνελεύσεις και ειδοποιεί από καθαρό ενδιαφέρον, όσους γνώρισε μέχρι τώρα, να πάνε και αυτοί και ψηφίζει πάντα την παράταξη του, χωρίς να ακούσει τι λένε οι υπόλοιπες, ή τι λέει η δικιά του παράταξη. Μόλις ψηφίσει φεύγει και πάει για καφέ. Σε αυτή την κατηγορία, ανήκει και ο Αιώνιος Φοιτητής. Οι υποκατηγορίες των συνδικαλιστών είναι οι εξής:

    • Ο Συνδικαλιστής από σπόντα: Ο τύπος είναι αυτό που λέμε πουθενάς. Μπήκε στην παράταξη για όλα τα παραπάνω (γκόμενες, φίλους κλπ) και το παίζει φανατίλας για να εντυπωσιάσει καριόλες από την ίδια παράταξη, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει ιδέα από πολιτική. Δεν ασχολείται καθόλου με την παράταξή του, γιατί δεν μπορεί και δεν τον αφήνουν. Ένα συνηθισμένο είδος φοιτητή.
    • Ο σκληροπυρηνικός συνδικαλιστής: Αυτό το υποείδος, ασχολείται με τις παρατάξεις, πολύ πριν περάσει σε κάποια σχολή. Οι γονείς του, επίσης είναι συνδικαλιστές και βαθιά χωμένοι. Έχει μάθει τα αποτελέσματα των πανελληνίων, 3 εβδομάδες πριν ανακοινωθούν επίσημα, ενώ, πρώτα γράφεται στην παράταξη που τον ενδιαφέρει και μετά στην σχολή. Όσο μεγαλώνει, ανεβαίνει πόστα γρήγορα και έχει τα φόντα να γίνει και πρόεδρος παράταξης της σχολής του.
    • Το σκυλί: Ο τύπος δεν παίζεται. Είναι κάτι σαν τους τσίρους της μαφίας, που απλώς εκτελούν εντολές. Είναι συνήθως ντούκι και τον καλούν όταν παιχτεί φασαρία και μανούρα. Στην περίοδο εκλογών, αναλαμβάνει να κλείσει τον γενικό ώστε να βυθιστούν όλοι στο σκοτάδι, να μεταφέρει την κάλπη αλλού και να την νοθεύσει. Σε μερικές περιπτώσεις, απειλεί καθηγητές για λογαριασμό άλλων, ώστε να περάσουν ένα συγκεκριμένο μάθημα.Είναι μπούλης και όλοι οι συμπαραταξιακοί του, τον κάνουν παρέα από υποχρέωση και για ασφάλεια.
    • Ο μαλάκας της παρέας: Το παιδί για όλα τα θελήματα. Είναι ο τύπος που θα αναλάβει να τα πρήξει σε κάθε πρωτοετή ή ανένταχτο για να τον πάρει στην παράταξη. Είναι αυτός που πάντα θα πηγαίνει να κολλάει αφίσες για κάθε πάρτυ και εκλογές. Αν ήμασταν στην αρχαιότητα, θα ήταν αυτός που θα κουβαλόυσε τον βασιλιά, μαζί με άλλους 3-4. Ξέρεις σαν τον επιτάφιο. Είναι όμως περιζήτητος, γιατί κάθε παράταξη τον χρειάζεται. Πιο φλώρος και από τον Στίβεν Σιγκάλ.
    • Κοινόκτητη Περιουσία: Ο θηλυκός συνδικαλιστής, όπου χρησμιποιείται σαν δόλωμα, για προσηλυτισμό και πολλές φορές σαν είδος συναλλαγής, όταν πρόκειται για ψήφο. Οφείλει να ικανοποιεί όλους τους παραταξιακούς όταν την χρειάζονται. Κάνει τσιμπούσι με πίπες, μετά τα αποτελέσματα των εκλογών, είτε σαν γιορτή (σε περίπτωση νίκης), είτε σαν εκτόνωση (σε περίπτωση ήττας). Συνήθως, γράφεται σε κάποια παράταξη επειδή της αρέσει κάποιος από εκεί. Ο ρόλος της, είναι παρόμοιος με αυτόν μιας χανούμισσας σε ένα χαρέμι. Γι’ αυτό η ποσότητα είναι σημαντική, να υπάρχει για κάθε παράταξη.
    • Το ρομπότ: Το πιο αντιπαθητικό είδος συνδικαλιστή και γενικά ανθρώπου. Ένας ανθρώπινος υπολογιστής. Καθήκον του είναι, να λειτουργεί σαν φωτογραφική μνήμη, τηλεφωνικός κατάλογος, ληξιαρχείο, γνώστης προσωπικής ζωής και ωραρίου και καταδότης για όλους τους φοιτητές, ακόμα και για αυτούς που ανήκουν στην παράταξη που ανήκει ο ίδιος. Με λίγα λόγια, οφείλει να ξέρει, όλα τα ονόματα, τα κινητά τηλέφωνα, το μοντέλο των κινητών τηλεφώνων, την φάτσα, τους συγγενείς, τα κινητά των συγγενών και την καθημερινή δραστηριότητα του κάθε φοιτητή. Λειτουργεί, για ευνόητους λόγους, undercover. Ο μόνος που ξέρει για την ιδιότητά του, είναι ο πρόεδρος της εκάστοτε παράταξης. Ίου γλοιώδες σκουλίκι.


    Ο Φαντομάς

    Το είδος για το οποίο ξέρουμε, τα πιο λίγα πράγματα, μετά από πολυετείς έρευνες. Ο τύπος, δεν υπάρχει. Κυριολεκτικά. Μόνο στα χαρτιά υπάρχει. Δεν γνωρίζουμε πώς είναι εμφανισιακά, τις συνήθειες του, πώς μετακινείται, πού μένει και όλα τα συναφή. Μπορεί να δει κανείς το όνομα ενός τέτοιου τύπου, μόνο στην λίστα εισαγωγής στην σχολή, από την γραμματεία, έχοντας ως απαραίτητο στοιχείο πρώτα, την  χρονιά εισαγωγής του στο πανεπιστήμιο. Αν είσαι και λίγο τυχερός, ίσως τον δεις και σε λίστα βαθμολογίας κανενός μαθήματος. Θα τον ξεχωρίσεις από τον βαθμό του όπου θα γράφει πάντα « - », που σημαίνει ότι δεν παρουσιάστηκε, στο μάθημα που δήλωσε. Το έτος της εισαγωγής του στην σχολή, απ’ ότι έχουμε παρατηρήσει, κυμαίνεται από το 1997 (!) μέχρι και 2011, μέχρι στιγμής. Υπάρχουν υποψίες, για πιθανότητα εμφάνισης στις γραμματείες, λόγω ανανέωσης πάσο. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά δύσκολο να τον ξεχωρίσεις εκεί με τόσο κόσμο. Μπορεί άνετα να μπερδευτεί με άλλα είδη, εφόσον έχουμε πλήρη άγνοια για την εμφάνιση του. Το φάντασμα κάθε σχολής. Τέλος, αδυνατούμε να γνωρίζουμε πόσοι τέτοιοι περίπου υπάρχουν σε κάθε σχολή. Μερικοί υποστηρίζουν, πως δεν είναι φοιτητές, ενώ άλλοι πιο ακραίοι, λένε πως δεν είναι καν γήινα όντα. Εν περιλήψει, η άποψη που επικρατεί για αυτό το είδος, είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα, η ιδιότητά τους σαν φοιτητές, είναι απλή βιτρίνα, για διάφορους λόγους (φοιτητική  έκπτωση σε αστικά και υπεραστικά κλπ). Ή ότι δεν βρίσκονται πλέον στην ζωή αλλά με την γραφειοκρατία που υπάρχει στην Ελλάδα, δεν έχει ενημερωθεί η γραμματεία.


    Και κάπου εδώ ολοκληρώθηκε η τριλογία με τα είδη των φοιτητών. Πιστεύω ότι την έκανα όσο πιο ολοκληρωμένη μπορούσα. Αν έχω όρεξη και παρατηρήσω και άλλα είδη, σε ανύποπτο χρόνο θα ακολουθήσει σχετικό άρθρο. Peace και καλή επιτυχία σε όσους δίνουν φέτος. Αν δεν περάσετε πουθενά, είστε ηλίθιοι απλά. Έτσι όπως έγιναν οι βάσεις, είστε πολύ τυχεροί. Άντε γεια.





    3 σχόλια: