• Ghostface Killah & Adrian Younge - 12 Reasons to die


         Και με τα πολλά, πολύ καλήσπέρα σας αδέρφια μου ραπάδες. Τα νέα σας. Χαίρομαι.
    Εξασκούσα που λες, μια μίζερη εκδοχή της κατά τ'άλλα δημιουργικής καθημερινότητας μου, και εκεί που αντάλλαζα περιεχόμενα καταχωρητών, ακούω μια ενθουσιώδη φωνούλα. "Το μέλλον είναι στα χέρια μας σου λέω. Είμαστε το μέλλον" (!)
    "Βρωμάς lol αγόρι μου, και πρέπει να καθαρίσεις τα αυτιά σου απο την ξηροδερμία", είπα σ'έναν υποθετικό διάλογο, και συνέχισα να πληκτρολογώ.
    Σταμάτησα για λίγο. Σκέφτηκα τα χέρια μου να μοιράζονται το μέλλον με τον συνάδερφο. Μια μελλοντική, αντισυμβατική κωλοτρυπίδα που αντί να βγάζει, βάζει. Πως θα μπορούσες άραγε να κρατήσεις στα χέρια σου τον ζόφο τον ίδιο; Στ'αρχίδια μου. Έβαλα αφύπνιση - δόνηση στο παλιό μου alcatel, φόρεσα ακουστικά και συνέχισα τον δρόμο μου προς το μέλλον. Τουλάχιστον τώρα δε χρειάζεται να ακούω τις μαλακίες που σου πε η μάνα σου για να καταπολεμίσει τις αυτοκτονιακές τάσεις αυτού που κρατάς στα χέρια σου. Σκατομπινέ.



         Το μέλλον είναι μεταποιήσεις του παρελθόντος, με ιδιόρρυθμες στάμπες αισθητικής που ξεχωρίζουν την τουλούμπα απ την βρύση vintage. Ντάξει σκάσε και πληκτρολόγησε. Οκ.
    Μπαίνουν ρε φίλε κατι σύνθια εκεί που 'κανα τη δουλίτσα μου και λέω κάτσε λέω, εδώ έχουμε ψωμί λέω. Λατρεύω wu, φίλε. Μ'απογοήτευσαν άπειρες φορές αλλά ντάξει οι wu είναι για τα παιδιά ρε φίλε, να πα να γαμηθούνε όλοι οι φλώροι.
     
    Τα λέγε ο νέγρος ωραία, και παίζαν ρεφραινάκλες απο πίσω, σύνθια, τυμπανάρες ψυχεδελικές απευθείας απ τα 70s (ΑΑΑΑΑΑ) , δειγματάρες ... Όλα αυτά με μια κλιμάκωση που λες και άκουγες μπάντα. Αλλά μπάντα, όχι τιγρέ σποράκια μπάντα. Έκλασα πάνω μου λέμε. Κάθε κομμάτι κι ένα επεισόδιο και όλος ο δίσκος σίριαλ 12 επεισοδίων. Ο gfk κλασσικός γαμάτος gfk. Γλαφυρότατος και αρκετά κοκορόμυαλος για να σε ταξιδέψει σ'ένα γκανγκστερικό ιταλικό νουάρ. Ο δίσκος ήταν ένας λόγος για να αγοράσω ενα βινυλιάκι και να ψάξω πληροφορίες για τον Adrian Younge. Ο φίλος είναι wu fan (όχι affiliate, οχι άλλο κάρβουνο armlegarm!). Επαγγελματίας μουσικός (χούηβο ντανούηβο), κάτοχος τρανού δισκοπωλείου, χειριστής mpc 2000xl, ενός synth τσίου μπίου που κατέχει αυτός κι άλλα δύο απολιθώματα στη σφαίρα και multi-instrumentalist ενίοτε (μια άλλη φουτουριστική τάση που θα αναλύσουμε στο μέλλον).

         Λοιπόν, μπάμ μπάμ, μιάς και έτσι θα ξηγιέμαι απο δω και στο εξής. Μετά το iron man, το καλύτερο σόλο του Ghost, πάρε ανεπιφύλακτα. Επίσης πολύ καλός ο remixed δίσκος δια χειρός Apollo Brown. Όμως για μένα δεν είσαι εμσί αμα δεν είσαι μαύρος κι αμα δε πίνεις μάυρο (Το ίδιο ισχύει και για τους beatmakers, sorry el-p).
    Έλα τα 'παμε.

    ΚΑΥΛΑ

    0 σχόλια:

    Δημοσίευση σχολίου