Prodigy X Alchemist - Albert Einstein

PRODIGY X ALCHEMIST

ALBERT EINSTEIN

"Anger dwells only in the bosom of fools."  - Albert Einstein

Ο καθένας σιγά, σιγά τράβηξε το δρόμο του και με τον τρόπο του, πίσω γύρισε.
Υπάρχει άραγε κάτι πιο όμορφο από το να αισθάνεσαι ότι έχεις τελειώσει κάτι που είχες αφήσει πίσω εδώ και καιρό;
Λίγο πριν την εκπνοή αυτού του έτους, κάνω την επανεμφάνιση από το πουθενά γιατί οι συνθήκες ήταν ιδανικές - όχι μόνο από πλευράς θεματολογίας άρθρου. Έπρεπε να υπάρχει ένας λόγος και μια ευκαιρία.

Την οποία άρπαξα απ τα μαλλιά 

Τελεί Νοέμβρη, έκανα - για πρώτη φόρα μετά από καιρό κάτι εντελώς χωρίς τη θέλησή μου, που παρότι διαρκούσε μόνο 5 ημέρες, με έβγαζε από την not-so-βολεμένη μου καθημερινότητα. Και κάπου ανάμεσα στην μιζέρια και στις random playlists του Youtube έπεσα πάνω σε ένα instrumental του μουσικά συμπαθή, Alchemist.

What the fucking F, πετάω τα πόδια μου από το τραπέζι και χαζεύω την οθόνης ενώ έχω μείνει μαλάκας από αυτό το πράγμα -με την καλή έννοια, που ακούω. Pause. Search: “Dough Pildin”, Enter, Click, και Ah, Yeaaaah, Yeaaaaaah σκάει στα ακουστικά ο μπαμπάς του σκληρού Slo-Flo ραπ, Prodigy απο τους ινφαμους γιο, Mobb Deep.


Μετά από 5-6 repeats στο youtube ενώ περίμενα να κατέβει -όχι και τόσο νόμιμα ο δίσκος, με το που πάτησε σκληρό ήξερα κιόλας από το intro ότι έχω να κάνω με κάτι εντελώς διαφορετικό. Ένας δίσκος που βγήκε τέλει καλοκαιριού του 2013, και εγώ χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο που έχασα σχεδόν δυο χρόνια απ τη ζωή μου μέχρι να πέσω πάνω του.
Σκοτεινά beats του Alchemist, σαμπλαρισμενα από Ουγγρικές σαη φαη μπάντες του 1984, Ουγγρικές ροκ, τζατζ μπάντες του 1971 μέχρι Kansas, Bobby Bland και σκυλoυς. Καλά διάβασες

Στο θέμα ραπ hate him or love him, ο Prodigy είναι θείος από το αμερικα, νιου γιορκ που βγήκε στην σύνταξη πουλώντας second hand αμάξια την δεκαετία του 90’ και κάνει αυτό που κάνει, άνετα, χωρίς πίεση, πυγαία, άπλα και δεμένα χωρίς να ιδρώσει, ούτε καν σε beats που χρησιμοποιούν πεπατημένες διαφορετικές από αυτές που έκαναν τον P γνωστό. Παρόλα αυτά, οι δυο αυτοί χαρισματικοί άνθρωποι έχουν προσφέρει ακόμα ένα καρπό από τη συνεργασία τους, πίσω στο 2007.

To cd από την αρχή ως το τέλος είναι γραμμικό, δεν υπάρχουν skits και εκνευριστικά stabs, ξεχωρίζουν τα dark, δυνατά beats που ζωντανεύουν με χρήση ακουστικών και τα ραπς από τους καλύτερους γερόλυκους ραππερς στην αγορά, που έχουν άνεση, έξυπνη τοποθέτηση και άψογη, αριστοτεχνική τεχνική. 

Με λίγη αναζήτηση στο ίντερνετ παρ όλα αυτά διαπίστωσα ότι το άλμπουμ αυτό κατατάσσεται στα αζήτητα καθώς, για κάποιο περίεργο λόγο, ο κόσμος δεν το ένιωσε, άκουσε ή whatever κάτι που κάνει τον δίσκο άνετα τον πιο underrated του 2013. Και να' μαι και εγώ. Προσπαθώ να δώσω αυτό το διαμάντι σε όσους περισσότερους μπορώ -αυτό το κατά τ’αλλα δύσκολο διαμάντι. Μην κάθεσαι άπραγος. Τρέξε στο κοντινότερο kick ass torrents της γειτονίας σου. Κατέβασε το σε aight ποιότητα ήχου. Άκου το δισκάκι δικέ μου και δικιά μου και αν με νιώσεις πες απλά: fuckin eh’.

Αυτά τα λίγα από έμενα, με ευχές για ένα καλύτερο χρόνο σε όλους σας.


Ο Τρελός του Χωρίου.