BADBADNOTGOOD & Ghostface Killah - Sour Soul

BADBADNOTGOOD & Ghostface Killah
Sour Soul

"I used to rob and steal, now i make food for thought" - Ghostface Killah

Εεεπ μόρται, τι χαμπάρια; Πως σας μπήκε, όλα οκ; Κλείνουμε τον Φεβρουάριο σιγά σιγά, αν και δεν απορώ για το πως πέρασαν τόσο στο μπάμ δυο μήνες κι'όλας από το 15. Φάγαμε, ήπιαμε στις γιορτές, ψηφίσαμε και το γεγονότο "τρέχει" στο εγχώριο και όχι μόνο πολιτικό σκηνικό, η ΑΕΚ έκανε χαβά τον γαύρο στο ταψί, οποίον φοιτητή ξέρω περνάει μαθήματα σε επίπεδο που υπάρχει και η περίπτωση να φύγουν όλοι στο ΜΙΤ για διδακτορικό. 

Ντάξει όχι κι έτσι, αλλά you know what i'm sayin'. Η φάση είναι ότι ο χρόνος περνάει όταν συμβαίνουν πράγματα και καταστάσεις που δεν περιμένεις κάτι που με κάνει να διαπιστώνω οτι δεν περίμενα και πολλά πράγματα να γίνουν στο διάστημα των 26 ετών που έκλεισα προχτές. Shit. 

 Όλα ήταν πιο απλά απ όσο θυμάμαι. Ο τυπάς με το παπί, το φλάι και την κουκούλα το κρατούσε αληθινό. Οι σχέσεις ήταν πιο ειλικρινείς. Τώρα για να πεις την έτσι να  φορέσει κάνα ζαρτιέρα και όχι πάλι το βρακί με στάμπα τον ταζμάνια στο κωλομέρι από τη λαϊκή της Νεάπολης, πρέπει να της περάσεις στο υποσυνείδητο μηνύματα παρακολουθώντας αγκαλιά το 50 αποχρώσεις του γκρι στον κινηματογράφο. Εγώ αν αυτού, την πήγα σε ένα καφενείο για να δούμε το Γιούβε-Ντόρτμουντ αφού είχαμε πιει κάνα δυο φίνκμπραου διηγώντας της ιστορίες από τον φρικτό τελικό του 1997. Αυτά γουστάρουν οι γυναίκες, εγώ θα σας τα λέω ρε; 

Τέσπα, ένα από τα πράγματα που περίμενα όμως και δεν ερχόταν, ήταν το Sour Soul, το κολάμπο των BADBADNOTGOOD με τον Ghostface Killah. 

 
 




"The biggest land fillers, we creep like caterpillars"

Γι'αυτους που δεν είναι φαμίλιαρ με τους BADBADNOTGOOD, μιλάμε για 3 ανθρώπους, -ζωή να χουν, όπως έλεγε και ένας διοικητής μου στο στρατό- από τον Καναδά της Βόρειας Αμερικής (και όχι του Νομού Έβρου) και πιο συγκεκριμένα από το Τορόντο.

Τρείς beatmakers με τόση καψούρα για την jazz μουσική, αρκετά για να πετάξουν δυο γεμάτα LP's με covers από ODB, Kanye West, A Tribe Called Quest, Slum Village και πολλούς άλλους. Και Gucci Mane. Βάλανε το χεράκι τους σε αρκετά projects όπως στην μουσική παραγωγή στο soundtrack του "The Man with the Iron Fists" κάτι που δείχνει το κατά πόσο το BBNG και BBNG2 τους απογείωσαν που, στο που και που ρίχναν καμία βόμβα έτσι για το γαμώγα:

Δ Ο Ο Μ 

Πίσω στο σήμερα, το Sour Soul είναι ένα μισάωρο jazz απόλαυσης στη δευτέρα, με πρωταγωνίστρια την χροιά του αγαπημένου μας Ghostface Killah, να κοσμεί με την ικανότητα του να τσακίζει τα 9 από τα 12 κομμάτια, μιας και τα  Μono, Stark's Reality  και Experience είναι instrumentals τοποθετημένα σε αρχή, μέση και τέλος -κάτι που δίνει στο LP  ένα κινηματογραφικό feeling, στυλ 12 Reasons to Die. 

Κινηματογραφικός είναι και ο τρόπος που διαλέγει να "δέσει" ο Ghost τα κομμάτια, επιστρατεύοντας και τα 2 του μουσικά Αlter Ego, τους Iron Man και Pretty Toney παράγοντας 2 μουσικά διαμάντια που ξεχωρίζουν στο σιντί για καπλά.  

Αρχικά το Ray Gun με συμμετοχή από DOOM. Ενα κομμάτι προπομπό για το πολυαναμενόμενο DOOMSTARKS που κινδυνεύει να βγει μετά τον Δεύτερο Τόμο των ΖΝ.
Για το κομμάτι δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω από τη στιγμή που υπάρχει Videoclip:

         

Εν συνεχεία, το Tone's Rap με τον δεύτερο αγαπημένο μας νταβά μετά τον Snoop, να μπαίνει στο κομμάτι ρίχνοντας μια αξιομνημόνευτη ατάκα: 

KOZ ΠΙΝΠΙΝ ΕΙΝΤ ΙΖΙ ΜΠΑΤ ΣΙΟΥΡ ΙΖ ΦΑΝ. Damn son. 

Στα υπόλοιπα feats έχουμε  Elzhi, Danny Brown και TREE, που ακολουθούν πιστά το patern που έθεσαν οι BBNG με αποτέλεσμα ένα ευχάριστο CD, μικρο και μεγάλο όσο πρέπει, που μας δίνει μια γεύση από το τι μπορεί να δώσει ένας rapper με εμπειρία, τεχνική και χαρακτήρα όταν αντιμετωπίσει ορεξάτους παράγωγους.

Αυτά από εμένα, τα λέμε στο επόμενο. Να περνάτε καλά λελούδια.  

Τα φιλιά μου, 

Ο Τρελός του Χωριού 

ΥΣ1: Γιατί όποιος αγαπάω χτυπάει το γόνατο του; 

ΥΣ2: Μοράτα τον μπούλο.