ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΝΕΚΡΟΙ (Ναι οι γνωστοί) - ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ

Δεν ξέρω πώς να αρχίσω αυτό το έπος. Ειλικρινά. Κάποια πράγματα δεν πρέπει να λέγονται με τον γραπτό λόγο. Άφησε καλύτερα την μουσική και την σιωπή σου να μιλήσει, ενώ υπάρχει στον αέρα ένα συναίσθημα μεταξύ θαυμασμού, χαράς, φόβου, κρέατος, αλητείας, μαστούρας, αηδίας για την ζωή σου που έχεις, όπου την στιγμή που έβαλες τον δίσκο να παίξει, θεώρησες ότι είναι άκρως φλώρικη και της επιθυμίας να κάνεις και εσύ, όσα εξιστορούν μετά μουσικής οι αγαπημένοι σου αοιδοί. Θυμάμαι όταν πρωτοάκουσα αυτόν τον δίσκο μικρός κάπου στο ’79, ένα ηλιόλουστο απόγευμα μετά την εκδρομή του σχολείου μου. Θυμάμαι, είχα ζητήσει από έναν χοντρό βλαμμένο που δεν τον συμπαθούσα, αλλά τον έκανα παρέα γιατί είχε περισσότερα χιπ χοπ από εμένα, να μου γράψει κάνα χιπ χοπ να ακούσω γιατί τότε ήμουν newfag και είχα την ακαταμάχητη επιθυμία να μυηθώ σε αυτό. Και έτυχε μετά τα Ημισκούμπρια, να ακούσω τούτο το δισκίο. Πήγα στο σπίτι λοιπόν, με τον κρυφό πόθο να ακούσω κάτι γαμάτο, beyond the truth φάση, πριν πάω στο φροντιστήριο. Έβαλα το αντιγραμμένο Verbatim Cdάκι να παίξει στο cd-player με το χαλασμένο καπάκι που για να κλείσει σωστά έπρεπε να βάλεις πάνω του ένα μπωλ – φρουτιέρα με λίγα μήλα μέσα που υπήρχε στο σπίτι. Άρχισε λοιπόν η ακρόαση. Στα πρώτα 10 δευτερόλεπτα ακούγονταν κάτι αποσπάσματα από μια προπολεμική ελληνική ταινία, που αργότερα έμαθα ότι τιτλοφορείται «Φυλακές ανηλίκων» αν δεν κάνω λάθος.

Και στα καπάκια άρχισε το κομμάτι. Έλεγαν κάτι που δεν καταλάβαινα. «Σου ρίχνω το floooow, στα μούτρα σου κλοοοουν». Δεν καταλάβαινα τι έλεγε ακριβώς στην αρχή. Δεν ήξερα τι ήταν αυτό το flow, πρώτη φορά το είχα ακούσει. Σκέφτηκα «μπας και λέει τουμποφλό;». Αργότερα κατάλαβα τι εννοούσαν, μετά από μελέτες σε λεξικά και ερωτήσεις στην αγγλικό μου.

Τέλος πάντων. Είχα περίεργα συναισθήματα που αδυνατώ ακόμα και αυτή την στιγμή να περιγράψω επακριβώς με λόγια. Δεν είχα ξανακούσει τέτοιους στίχους παλιότερα. Πολύ ναρκωτικά, αλητείες, φέρ’ το παπί και παιδικές πορνογραφίες. Γενικά υπόκοσμος. Σκατίλα, τσαμπουκάδες και ένα αστέρι με καρέ μαλλί. Σκέφτηκα «Τι πορωμένοι είναι αυτοί ρε; ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΓΑΜΩ!». Πραγματικά, όντως μικρούλης, χωρίς να παίζει τέτοια φάση του χιπ χοπ στην καγκουρόπολη μου ώστε να ενημερώνομαι και να συζητάω με άλλους, ό,τι έλεγαν τα πίστευα. ΌΛΑ. Μου είχε περάσει κατα νου ότι αν τύχει και τους συνατήσω ποτέ, να τους αφήσω και ένα δεκαχίλιαρο.Έτσι για το καλό ρε πούστη, γιατί είναι αλάνια και μου αρέσει που έχουν την δύναμη να μιλάνε έτσι με θράσος για τέτοια πράγματα λες και είναι κάτι πραγματικά γαμάτο και περηφανεύονται κιόλας, που άλλοι στην θέση τους θα έκαναν εξουσιοδότηση στους κοντινούς τους ανθρώπους για να υπογράψουν για ευθανασία.

Τεραστίων διαστάσεων στίχοι. Ακόμα σκέφτομαι τον Χαρμάνη να λέει με θυμωμένο παρεξηγημένο ύφος τον στίχο «Ώμο με ώμο, τον τράκαρα στον δρόμο. Δεν με πήρε χαμπάρι, μα δεν του ‘κανα την χάρη. Συνέχισε να περπατάει........λίγο παρακάτω πήρε κάτι να φάει........ένα στροπόλι». ΔΗΛΑΔΗ ΡΕ ΦΙΛΕ ΤΟ ΔΙΑΝΟΕΙΣΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΙΠΕ; ΠΟΡΩΣΗ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ. Εξιστορεί βιωματικά με τιποτένιες λεπτομέριες ανακατεμένες με τα πράγματα που όντως ήθελε να πει. ΑΛΗΘΕΙΑ. ΚΑΙ ΟΜΩΣ, δεν θυμάσαι ότι τον τράκαρε στον δρόμο ώμο-ώμο, ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΠΗΡΕ ΜΕΤΑ ΕΝΑ ΣΤΡΟΠΟΛΙ. ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΟ; ΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΡΕ ΒΛΑΜΜΕΝΕ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙ ΩΣΤΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ; ΤΟ ΣΤΡΟΠΟΛΙ; Παίζει ρόλο και όπως το είπε. Απομονωμένο από τις άλλες προτάσεις. Μοναχό του. Ίσως όντως, αυτό θα ήθελε και ο Χαρμάνης να σου μείνει στο μυαλό, κατά το τέλος της ακρόασης. Κάνει καθαρά εγκεφαλικό σεξ. Λίγοι μπορούν να το κάνουν αυτό. Δεν ξέρω πότε πρέπει να σταματήσω να γράφω για αυτόν τον δίσκο. Ή αν πρέπει να σταματήσω ποτέ εν τέλει. Ακόμα και σήμερα, τόοοοσα χρόνια μετά, βάζω που και που να ακούσω τον Πρώτο Τόμο ολόκληρο. Και ακόμη γουστάρω. Θέλω να αρχίσω να κάνω φραπέδες ασταμάτητα, έτσι από φιλότιμο για τον άλλον που το πίνει σαν νερό, να βρίσκομαι απλά σε δουλειά, και ταυτόχρονα να πάω στο δίπλα διαμέρισμα, να χτυπήσω την πόρτα και όταν μου ανοίξει ο τύπος να αρχίσω τα μπουνίδια στο κεφάλι του και να βάζω τα δάχτυλα μου στα μάτια του για να τα αγγίξω, δείχνοντας με το βλέμμα μου ότι δεν το κάνω από κακία, απλώς το διασκεδάζω. Ντόπα. Πόσα τέτοια cd υπάρχουν στην ελληνική σκηνή ρε; Χέστηκα αν αντιγράφουν ή όχι. Επίσης με την πρώτη ακρόαση κατάλαβα ότι ο αρχηγός της συμμορίας πρέπει να ήταν αυτός ο Τυμβορίχος. Και ότι δεν μου άρεσε να τους λέω Ζωντανούς Νεκρούς, αλλά ΖΝ (Ζήτα Νι), ήταν πιο μάγκικο και έκανες εντύπωση στους άλλους γιατί περίμενες να ρωτήσουν «Τι σημαίνει ΖΝ;». Τέλος πάντων Δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω. Να και η μυθική track list του δίσκου

01. ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ
02. ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΡΩΑΣ
03. ΤΟ ΕΝΤΕΧΝΟ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΣΤΥΛ
04. ΚΑΡΔΙΑ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ
05. ΟΤΑΝ ΠΑΙΖΟΥΝ ΓΚΑ-ΦΡΑ
06. Ο ΚΑΛΟΣ, Ο ΚΑΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΣΧΗΜΟΣ
07. ΘΡΙΛΕΡ
08. ΖΝ ΕΝΤΟΛΕΣ
09. ΤΟ RAP ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ
10. ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΘΕΙΣ (ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ)
11. ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΔΩ
12. ΗΡΘΑΝ ΟΙ MC'S (SKIT)
13. ΗΡΘΑΝ ΟΙ MC'S

Δεν με νοιάζει που υπάρχει και η πρώτη έκδοση που απαγορεύτηκε. Εγώ αυτή βρήκα. Ένας δίσκος που δεν πρέπει να λείπει από καμία οικογενειακή μουσική συλλογή, ακόμα κι αν τα πιο εξτρήμ ακούσματα τους είναι ο Τσαϊκόφσκι να κάνει τον μαέστρο χωρίς ορχήστρα. Ορίστε και το λινκ για τους τζαμπατζήδες αν και νομίζω ότι το έχετε όλοι, αλλιώς να πάτε όλοι στην κόλαση. Κάντε το copy, αξίζει να το κάνεις χειροκίνητα, παρά με την λειτουργία της υπερσύνδεσης, να νιώσεις λίγο δράση.

http://rapidshare.com/#!download|324l3|127303650|ZN_-_Protos_Tomos__by_TGS.rar|53314

Αυτά. Άι γεια.