Καλοκαίρι ήταν. Τώρα αρχές Σεπτέμβρη, τέλη Αυγούστου θα σε γελάσω. Υπάρχουν στιγμές που η παντελής άγνοια της ώρας, της μέρας, του μήνα ακόμα και της δεκαετίας δικαιολογείται. Είμαι άντρας ρε φίλε, και σεβόμενος πάντα το άλλο φύλο πιστέυω πως υπερέχουμε στα πολλαπλά στάδια της ύπνωσης που προσφέρει είτε ένα μπουκάλι ουίσκι, έιτε μια ζελατίνα σηφά ντόπια Αλβανοποιημένη πολύσπορη ή τα κουμπιά απ΄το πουκάμισο του Μπάμπη, ή και όλα αυτά μαζί. Αν με νιώθεις έχει καλώς, αν τσου, πάνε fb να καμακώσεις κανα μουνί, εδω μέσα δεν έχεις θέση. Εδω βλέπουμε απο Mad Max έως Machete, κι έχουμε αφίσα στο δωμάτιο μας, τον Van Dam σε φάση στριφογυριστή αεροκλωτσιά. Γκε γκε? Παμ' παρακάτω.
Καλή μέρα ήταν. Δεν το ξέρω 100% γιατί ξύπνησα νύχτα, αλλά λένε πως η καλή μέρα απο το πρωί φαίνεται, και έτσι όπως ήμουν το πρωί πήγαινα άνετα για εκχιονισμό στους πρόποδες του Κιλιμάτζαρο με κόκκινες κάλτσες, ποδοσφαιρικές και αρωματικό καπνό στην κωλότσεπη. Ξυπνάω, φτιάχνω καφέ, στρίβω τσιγάρο μπλά μπλά μπλά, κι αφού τελείωσα με τα διαδικαστικά αρχίζω να ψάχνω φακέλους με καινούρια μουσική. Σ αυτούς τους φακέλους παρελάυνουν αμφιλεγόμενοι δίσκοι που θα καταλήξουν είτε σε αγορά είτε σε αιφνίδιο shift - delete.
Ο Bonobo είναι μεγάλη αγάπη, απορώ γιατί το σκέφτηκα τόσο για το που θα τον τοποθετήσω. Τέλος πάντων, ας κάνω ένα μικρό εισαγωγικό για τον bonobo ως καλλιτέχνη. Τονίζω ως καλλιτέχνη γιατί το όνομα του είναι εμπνευσμένο απο ένα είδος πυγμαίου γοριλάκου, κι εδω δεν είναι μάθημα ζωολογίας. Κι ας μας διαβάζουν μόνο ζώα (έλα πλάκα κάνω, απλά δεν το κατέχω).
Ο δίσκος ξεκινάει άψογα. Δείγμα απο βιολί που δένει άψογα με νότες πιάνου και μπάσου. Απλά άψογο. Μπήκα με την μια στο κλίμα, ή μήπως έτσι νόμιζα? Το ήπιο-ταξιδιάρικο βιολί της εισαγωγής τελικά μπορεί να μεταμορφωθεί σε κωλοκουνίστρα λούπα για Δαπίτησες που τις πασάρεις speed για coca και στην ρουφάν στην χιλιοξερασμένη τουαλέτα μέχρι να γίνει τιράντα. Κι όλα αυτά ένα τραγούδι μετά το Intro, απλά επική αλλαγή.
Συνεχίζουμε με μια απαλή δόση Trip hop, ώσπου μου ρχετε η επιθυμία να πιώ Cutty Shark. Καλό ουίσκι δεν λέω, αλλά γιατί συγκεκριμένα αυτό? Ακούω μια - δυο φορές το τέταρτο κομμάτι του δίσκου ονόματι Eyesdown, και ο συνειρμός συνεχίζεται ποιο έντονα απ την πρώτη φορά. Τσακ!!! Εδω είμαστε.
Τραγούδι που έπαιζε σε παλιά διαφήμιση του Cutty Shark
Nα με συγχωρείτε αλλά για κάποιο παραφυσικό λόγο δεν μπορώ να ενσωματώσω youtube video στα άρθρα μου. Το synth Που χρησιμοποιεί και ο ρυθμός αυτού, μου θύμισαν το τότε έπος, που ακούει στο όνομα zombie nation. Δεν ακουμπάει καν το θρύλο, αλλά δεν νομίζω να το επιδίωξε κιόλας, απλά μου ξύπνησε μνήμες.
O Βοnobo, έιναι μέλος και σε άλλο ενα group. Τους Cinematic orchestra αν έχετε ακουστά. Εκεί πειραματίζεται με ζωντανές ενορχηστρώσεις κατα κύριο λόγο, ενώ στις solo δουλειές του προτιμάει την δειγματοληψία. Πιστέυω πως το να σχολιάζεις, ενα προς ενα τα τραγούδια καταντάει μια αηδεία και μισή οπότε θα συνεχίζω με κανα δυο λόγια ακόμα για τον καλλιτέχνη. Κάποιες επίσης ενδιαφέρουσες συνεργασίες του είναι με τους Flying Lotus, Mr Scruff και η μουσική του επένδυση στο τέταρτο solo της Andreya Triana. Άλλο ενα μεγάλο συν για την καριέρα του είναι οι μουσικές διαφημίσεις παγκόσμιου βελινεκούς που συμμετέχει (πχ. Citroen), αλλά και ταινίες πάυλα τηλεοπτικές σειρές (Californication, House κλπ).
Δεν εχω ακόμα την τιμή να κρατάω στα χέρια μου τον δίσκο σε χειροπιαστή μορφή για να σχολιάσω τα γραφιστικά σημεία, οπότε θα αρκεστώ στο να πω πως διάλεξε ένα όμορφο τοπίο, όμορφα χρώματα με λιτή γραμματοσειρά που γράφει το όνομα του και το όνομα του Cd.
ΒΟΝΟΒΟ - BLACK SANDS
Καλή ακρόαση! !
Ωραίο άρθρο m8!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι καλός εσύ τελικά.
σωστοτατος..και ο μπονομπος απτους αγαπημενους
ΑπάντησηΔιαγραφήνάιςςςςςςςςςςς
Γαμώ τα λάθη μου, τέσπα ωραίο σιντάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για Black Snads, δισκάρα τι να λέμε