Βήτα Πείς - Το αθάνατο

   
        Εν έτη 2002. Για την ακρίβεια κάπου στα τέλη της χρονιάς. Αρχές καλοκαιριού θυμάμαι ήταν και άραζα με τον μιχάλη. Εγω skate, αυτος rollers. Εγω boom bap, αυτος low bap. Εγω κεφάλι παγούρι αυτός τζίβες. Καθόμασταν με ούζο και σχολιάζαμε την κουράδα που αυθαίρετα ονόμαστηκε ελληνική hip hop, η οποία αχνοφαίνοταν τότε στον μουσικό ελληνικό βόθρο. Ο καθένας απ την δικιά του οπτική γωνία, αλλά ακόμα και οι παράλληλες ευθείες κάπου στο άπειρο τέμνονται. Το δικό μας άπειρο βρισκόταν στην ανατολική ακτή κι ονομαζόταν wu tang clan. Όταν ακούγαμε knowledge god, ο bd γκάριζε κακοσυνταγμένους στίχους κι ο Εισβολέας ράπαρε με υπερτονισμό στην λήγουσα πάνω απο ομοφυλόφιλες κιθάρες.
      Πανέμορφες εποχές. Δεν ξέραμε καν τι ειναι ο internet explorer, παραυτά λίγα χρόνια μετά καταλήξαμε και οι δυο να σπουδάζουμε πληροφορική. Παράξενο ε? Στα αρχίδια μου. Eμένα μου παν οτι εκεί θα βρω δουλειά και στην Ελληνική Αστυνομία. Απέκλεισα το δεύτερο μιας και ουδέποτε ο πατέρας μου με βαρούσε χωρίς ιδιαίτερο λόγο-μου στερούσε τα απαραίτητα-με έχτιζε σε τοίχο κάθε πρωτομαγιά. Και να μαι λοιπόν 8 χρόνια μετά, κοτζάμ μαντράχαλος να σχολιάζω τα παιδικά μου χρόνια. Μόλις έβαλα τον δίσκο και θυμήθηκα τα λόγια του Μιχάλη.
"Ντίνο πάρε την κασσέτα, μου την έγραψε ο Φάνης."
(Φάνη να σαι καλά όπου κι αν είσαι)
"Ο Φάνης είναι στον στρατό με ενα παιδί απ το συγκρότημα, βήτα πείς λέγονται"
(Αργότερα έμαθα οτι το "ένα παιδί" απ το συγκρότημα που άθελα του έσπρωξε την μουσική του σε δυο χωριατεραίους ήταν ο Φορτσάτος).
      Πήρα την κασσέτα λοιπόν και κανα 2ωρο μετά την έβαλα στο κασσετοφωνάκι μου. Παράσιτα απο βινύλιο. Ασυνάρτητες προτάσεις απο δω κι απο κει. Πικαπισμοί και βαρύ beat, πανέμορφο για την τότε εποχή. Τώρα που το ξανακούω ειναι ακόμα καλύτερο μιας και γνωρίζω καλύτερα τα τεχνικά σημεία της rap μουσικης. Το πρώτο άκουσμα του δίσκου μου θύμισε Άλφα Γάμα. Πράγμα λογικό, μιας και αρκετές απ τις μουσικές του δίσκου τις επιμελήθηκε ο Ταραξίας και τα δυο groups ήταν παρεάκι τότε. Και οι στίχοι ήταν στο style των Άλφα Γάμα. Έχω πετύχει μάλιστα άτομα στο 2011 να λένε με στόμφο στα διαδυκτιακά πηγαδάκια πως ο Εισβολέας έμαθε στο Άσαρκο να γράφει. Ε ήμαρτων ρε φίλε, δηλαδή πως του μάθε να γράφει? Δεν μπορώ να καταλάβω. Αυτά ή τα χεις ή δεν τα χεις και τα εξελίσεις στην πορεία, τα αγαπάς, τα μισείς, τα υπερασπίζεσαι κ.ο.κ. Πάντως δεν στα μαθαίνει κανέις. Αυτο είναι νόμος, κι όποιος τον παραβεί μπορεί να αυτοεξωστρακιστει στην Νότια Αφρική σε περίοδο εμφυλίου με ακουστικά που θα βαράνε στο Repeat το Im blue dabade dabada.
      Ω ρε πούστη μου ζαλίστηκα, ούτε ανάσα δεν παίρνω. Γερνάω και το καταλαβαίνω. Έχω φτάσει ήδη στο 4ο τραγούδι του δίσκου κι άρχισα να χάνω το νόημα. Ο γιατρός λέει πως καπνίζω πολύ και δεν έχω καλή διατροφή. Γιαυτό δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, έχω σκοτοδίνες αραιά και που και με πιάνουν κάτι γαμημένες κρίσεις άσθματος. Χάλια μαύρα και είμαι ακόμα στα 23 μου.

      Κομμάτι 5. Τίτλος Άσαρκος. Καλλιτέχνης Άσαρκος. Το κομμάτι τελειώνει με την φράση "Άσαρκος μουσικός διάβολος που βάζει φίμωτρα" και έχει απόλυτο δίκιο. Όταν το χα πρωτοακούσει είχα κολλήσει για τα καλά. Ο τύπος είναι άμεσος, σταθερός αλλά ταυτόχρονα καλός τεχνικά. Λιτός και πολύπλοκος, συναισθηματικός αλλά στα μικρόφωνα η πλάκα σταματάει. Κατ εμέ ένας ολοκληρωμένος Έλληνας mc, που θα πρεπε να χε δώσει δισκογραφικό παρών με μια solo δουλειά τουλάχιστον.
Το κομμάτι καταφέρνει να συνοψίσει την Ελληνική εφηβεία σε ενα κουπλέ. Άψογο. Στο ίδιο beat διασκορπισμένα στον δίσκο υπάρχουν κι άλλα 4 κουπλέ απο τους υπόλοιπους Βήτα Πείς. Ηatemost, Special Dask, Φορτσάτος και Λάμπρος.
      Δεν θα συνεχίσω να μιλάω για κομμάτια μεμονομένα, ούτε για τον δίσκο μουσικά. Κάθομαι και κοιτάω την κόπια που χα τσιμπήσει σε ενα live καπου στο 2004. Στο πίσω μέρος της θήκης αναγράφονται τα παρακάτω.

ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ CD ΕΙΝΑΙ UNDERGROUND, ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΙ ΚΑΜΙΑ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΕΜΤΑΛΕΥΟΜΕΝΗ ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΟΥ ΓΟΥΣΤΑ. ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ. ΑΦΟΥ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΟ ΤΟ CD ΑΠΟΚΤΑΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΨΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙΣ!!!!

      Στα μάτια μου τότε φάνταζε ιδανικό, και είναι βρε παιδί μου. Ειναι καλό να βγάζεις την ψυχή σου και να μην σε κρίνει ο κάθε μαλάκας, αλλα το Underground δεν ειναι μονο αυτο. Ο όρος ειναι πολύπλευρος και συχνά παρεξηγημένος. Βασικά δεν γαμιέται. Ρώτα τον Dask, αυτός ξέρει καλύτερα.
      Η επίσημη δισκογραφία του Crew των βορείων προαστίων αναγράφεται παρακάτω με αυξουσα χρονολογική προτεραιότητα.

Αθάνατο (2003)
Special Dask-Aπ το στυλό στο χαρτί (2004)
Αξέχαστο (2004)
Για τους οπαδούς (2006)


DOWNLOAD HERE