Ώρα 6:09 πμ. Στόχος διάβασμα επετεύχθη κατα 5%, επιτέλους έσπασα το φράγμα του μηδέν. Η παρατεταμένη κατανάλωση μαγικού νεοελληνικού ζωμού με κάνει να νομίζω πως αν γίνει σεισμός θα βγάλω αφρούς φραπέ απο τα αυτιά. Καθόλου άσχημα αν σκεφτείς πως άλλοι την ίδια ώρα κάθονται στο forum του hiphop.gr, κοιμούντε ή ακόμα χειρότερα ξυπνάνε να πάνε στην λειτουργία. Προειδοποιώ πως αν έστω και για πλάκα κάνεις το τρίτο, μην ξανατολμήσεις να μπεις εδω μέσα. Μην το διανοηθείς καν, το καλό που σου θέλω.
Είπα να ακούσω λίγη μουσική. Ψάχνω στα cds-βυνίλια μου. Τίποτα. Ψάχνω στα Ελληνικά Rap του σκληρού μου δίσκου. Tίποτα και πάλι, και κάπου εδω είπα να ακούσω κάτι πολυ αγαπημένο και να του κάνω κι ενα διθύραμβο αλα "τραγοπόδαρος εκδικητής". Έψαξα καλά. Έψαξα πολύ καλά κι είπα να κάνω αυτο που όσο καιρό υπάρχει η ομάδα μαζικής αυτοκτονίας που διαβάζεις στο που και που, δεν το τολμούσα. Σήμερα δικέ μου νιώθω κάπως έτσι.
Στο θέμα μουσική παραγωγή λοιπόν, στον εν λόγω δίσκο πρωταγωνιστουν οι Akhenaton, Shurik και Kheops. Μέλη των B.Boys Stance, που στην πορεία και ποιο συγκεκριμένα το 1989 μετονομάστηκαν στους πασίγνωστους πλεόν στην hip hop κοινότητα IAM. Στο L'palais de justice μουσικά συμετέχει και ο Imhotep, ενα ακόμα μέλος των IAM. Γενικά ο δίσκος είναι φτιαγμένος απο τον κλειστό Μασαλέζικο κύκλο του συγκροτήματος, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά-ερμηνευτικά. Ένα συνοθύλευμα κλασσικού Γαλλικού hip hop ήχου και αράβικης μουσικής. Δυνατά τύμπανα, βιολιά, πιάνο και ισχυρά μπάσα είναι το σήμα κατατεθέν του θλιμμένου ύφους του.
Για την ιστορία, o Freeman είχε ξεκινήσει στους IAM ως Bboy, και στην συνέχεια με raps το 1997 στο album "L'ecole du Micro d'Argent".
Aυτος λοιπόν ειναι ο πρώτος solo δίσκος του, με την βοήθεια του φίλου του, Karim le Roi. Στον δίσκο αποτυπώνονται οι σκοτεινές Γαλλικές συνοικίες, τα γκέτο και η δύσκολη-παύλα επικίνδυνη ζωή. Πολύπλευρος δίσκος. Αγάπη, φόβος, θρησκευτικές πεποιθήσεις (στην περίπτωση του, έχει να κάνει με τον Ισλαμισμό), γειτονιά κλπ. Εκτός απ τους IAM συμμετέχουν κι άλλα ονόματα όπως,o Faf larage. Γενικά αν έπρεπε να σχολιάσω με 3 λέξεις εύκολα θα λέγα, συναισθηματικός, λυπημένος και σκοτεινός. Τεχνικά το αποτέλεσμα ειναι εντυπωσιακό. Η Γαλλική γλώσσα είναι φτιαγμένη για να ρέει στα 4/4 αλλά εδω έχουμε να κάνουμε με κάτι πολύ παραπάνω. Τα μέτρα δεν υπάρχουν καν. Τα τύμπανα περνιούνται ανάλαφρα με ομοιοκαταληξίες που ακροβατούν ανάμεσα τους. Μελωδικά και υπεύθυνα. Το άκουσμα του θα ήταν ένα καλο μάθημα στου εγχώριους καλλιτέχνες που ραπάρουν με τεχνική φωτοτυπικού πάνω απο κοτρόνες πρωτόγονων που προσπαθούν μεσω της τριβής να ανάψουν φωτιά.
Κομμάτια που ξεχωρίζω είναι : L' Palais de Justice, La Sphere de l'Influence, Bladi και Force invisible.
Οι Αράβικες επιρροές του δίσκου δεν ήταν κάτι το καινοτόμο για το συγκρότημα. Απο την αρχή, οι μουσικές τους ήταν βασισμένες στην Αφρικανική και Αιγυπτιακή κουλτούρα, και ποιο συγκεκριμένα στην Αρχαία Αίγυπτο των Φαραώ. Στην σκλαβιά και στον μυστικισμό της αρχαίας Αιγύπτου. Ακόμα και τα ονόματα των περισότερων μελών ειναι παρμένα απο εκεί. Βαθύτατα πολιτικοποιημένοι, όπως μας έχει συνηθίσει η Γαλλία γενικότερα σαν χώρα. "Contre les Lois Racistes" όπως και οι ίδιοι λένε σε ενα single τους.
Επίσημη δισκογραφία των IAM
1991 ...de la planète Mars
1993 Ombre est Lumière
1993 Volume 1&2
1994 Volume Unique
1997 L'école du micro d'argent
2003 Revoir un Printemps
2007 Saison 5
Δισκογραφία του Freeman
1999 L'palais d'justice
2001 Mars eyes
2008 L'espoir d'un crève
Eπίσης υπάρχουν πολλά mixtapes που πλαισιώνουν την λιγότερο επίσημη δράση του συγκροτήματος, αλλά και των μελών του ξεχωριστά.
DOWNLOAD
Καλά ρε μαλάκα τράγε, όσο καλό είναι το cd, τόσο κακή η παρουσίαση? Χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλουμε γλαφυρότητες, ζουμιά, δράση, πλοκή, ξύλο, εκρήξεις, εκτρώσεις, προδοσίες, πισώπλατες μαχαιριές από φίλους, gay γάμους κτλ.
ελα ντίνο ανεβηκα σαλονίκη που λες.
ΑπάντησηΔιαγραφήσε παίρνω για έξοδο αύριο.
ωραία η κριτική του αυτουνού του μόργκαν φρήμαν.
4 με 6 γραφω, οπότε βαράς τηλ μετά της 6 όποτε θες εσυ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ διαφωνώ με το πρώτο σχόλιο του συναδέλφου "Μικρός και μπερδεμένος" και ριζικά μάλιστα. Έκανε αυτό που έπρεπε. Σοβαρή παρουσίαση, για έναν σοβαρό δίσκο, χωρίς πολλά-πολλά. Δεν διαβάζουμε τις κριτικές μόνο για το ταπεραμέντο του αρθρογράφου, αλλά και για την άποψη του, την ωμή δίχως προσωπεία, για το αν αξίζει να τσεκάρεις δουλειές καλλιτεχνών. Επίσης είναι και ξένο ραπ. Οι ξένοι είναι οι καλύτεροι, άρα έχουν ανάλογη μεταχείριση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσιγγάνε πάρε πούτσο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγγνώμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο άρθρο
ΑπάντησηΔιαγραφήAn to kapnisma mporei na skotwsei.auto to ar8ro mporei na se ejaylwsei...oso gia to cd standart 8a se porosh
ΑπάντησηΔιαγραφή