Ραψωδός Φιλόλογος - Εγκεφαλικό Τετ α Τετ

Το γαμάτο σε αυτό το σιντι,είναι ότι το άκουσα χωρίς να έχω ακούσει το Σε Μια Τόση Δα Στιγμή.Εν τέλη καλά είχα κάνει...Βασικά θυμάμαι ότι έβλεπα όλοι να λένε ''Δεν παίζει να είναι καλύτερο από την πρώτη του σιντάρα'',''Κομμάτια σαν το Σε μια τόση δα στιγμή δεν θα ξαναβγούν'',''Τελικά αυτό το σιντι το ηχογράφησες ενώ είχες ξυρίσει το τραγομούσι'' και κάτι τέτοια...

Ο ραψωδός Φιλόλογος,κατα κόσμον Αλέκος,αφού είχε βγάλει μέσω της Ζόλταν Tribe το περίφημο ''Σε μια τόση Δα Στιγμή'' , μας ετοίμασε για ένα Εγκεφαλικό Τετ Α Τετ...Να πω την αλήθεια με το πρώτο άκουσμα μου άρεσε.Μου άρεσε για έναν λόγο όμως,Δεν είχα ψάξει την φάση του,και μου άρεσε σαν μουσικό ηχητικό αποτέλεσμα...Εν έτη 2010 προς 2011 ακόμα μου αρέσει,όχι γιατί είναι φιλολογικό το ραπ του (χαχαχαχαχα,καλά μαλάκα τσέκαρε ψευδώνυμο ο άλλος) αλλά γιατί λέει κάποια πράγματα μέσα που ναι μεν στην πραγματική ζωή τα βλέπεις και να συναντάς καθημερινά μπροστά σου,αλλά γιατί στα δίνει με τρόπο κατανοητό και ακούραστο θα έλεγα.Σαφώς και ο δίσκος κατά την άποψή μου απευθύνεται σε ηλικίες άντε μέχρι 18 ετών.Δλδ αν είσαι 2 μέτρα μαντράχαλος,21 ετών και βάλε,κοπρος φοιτητής ή οτιδήποτε άλλο και πεις ότι ακούς φανατικά Ραψωδό Φιλόλογο,τότε ρε φίλε σόρρυ αλλά δεν έχεις περάσει ακόμα την εφηβεία σου και είμαι 1000% σίγουρος ότι ακόμα τα σπας με την παρακάτω κομματάρα:



Αλλά ας μην ξεφεύγουμε από το θέμα κι ας επικεντρωθούμε πρώτα απόλα στο εξώφυλλο...Και ερωτώ σαν ένας θνητός μαλάκας..Ρε μάστορα του photoshop,τί δουλειά έχει ο σεισμογράφος και τα ραντάρ με το εγκεφαλικό Τετ Α Τετ?Οκ,το οπισθόφυλλο δεν το σχολιάζω γτ έχει τους σκακιερίστες και όσο να ναι ταιριάζει με το όλο concept.Αλλά το εξώφυλλο τι ακυρήλα ήταν?Φτηνό πολύ και ο μεγάλος εγκέφαλος που έχει σαν σκιά από πίσω είναι μια αποτυχία γοήτευσης του χαζού ελληνικού χιπ χοπ κοινού..

Σαφώς και είχε πολλά κομμάτια μέσα.Φάση δλδ ότι κάθομαι μπροστά από τον φάκελο με τα κομμάτια μου,τα έχω βαρεθεί να κάθονται για μήνες χωρίς να τα ακούω ούτε εγώ και τα δίνω στο κοινό τσαμπέ για να με δοξάσει.Νταξ όχι ρε μάγκα,κάπου κούρασαν τόσα κομμάτια και ειδικά κομμάτια όπως ''Η δικιά μου μάχη'' ,με τον Περιπλανωμενούλη,ε είναι λίγο φεηλ.Τόσο ακουστικά όσο και στιχουργικά.Από τα πιο φέηλ φιλολογικά τραγούδια...Αντιθέτως μου άρεσε πάρα πολύ το ''Στις επόμενες γραμμές''.Απλό,χαλαρό και τίγκα περιεκτικό μάγκα μου.Λέει πράγματα που πέρα από την πλάκα τώρα,όλοι μας τα έχουμε κάνει και δεν τους έχουμε δώσει σημασία.Με λίγα λόγια δεν είσαι μαλάκας εσύ που τον έχεις κάνει λάστιχο και βασιλιά τον πέο σου από την μαλακία,αλλά ο πιο ξηγημένος.

Συνεχίζοντας και συνοψίζοντας,ο δίσκος δεν είναι για πολλά πολλά κατα την γνώμη μου.Ναι μου άρεσε το sample στο outro,αλλά με χάλασε που σε αυτό το κομμάτι παροτρύνει κάθε μικρό και ανεγκέφαλο σκατό,ναι σκατό καλά λέω,να πιάσει ένα μικρόφωνο και να λέει τα δικά του.Λες και απο τα 15 εχεις τοσα προβληματα που πρεπει να τα ξεσπάσεις στο ραπ.Ελα χεσε μας σε παρακαλω..
Εν τέλη αγαπημένο μας κοινό,κατέβασε και άκουσε το σιντι για να δεις τι παίζει και προς θεού μην πιστέψεις ότι αυτό είναι καλύτερο από το Σε Μια Τόση Δα Στιγμή...Και τα δύο κούφιες σκατοβόμβες είναι που όταν πας να χέσεις απλά πιτσιλάς με μικρά λιγδωμένα σκατάκια όλη την λεκάνη και μετά χρειάζεσαι ένα απόγευμα με χλωρίνες για να τα καθαρίσεις...
Πληροφορίες παρακάτω:

Κατέβασέ το από εδώ